هیچ شکلی از موسیقی به اندازه سبک مقام، قلب آذربایجانی ها را به خود جذب نمی کند. این سنت چند صدساله برآمده از فرهنگ عامیانه و تاریخ شفاهی، از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و آوایی منحصربفرد و محزون خلق کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسسه فرهنگی اکو؛ نامیک اصلانوف، خواننده مقام می گوید: «من از ۵ سالگی موسیقی آموخته‌ام. وقتی مقام می خوانم، کلمات از درونم، از قلبم بیرون می آیند. مقام همیشه بداهه است، از نت پیروی نمی کند بنابراین هر چه ظاهر می شود از درون شما می آید.»
تار در کنار کمانچه و دایره، یکی از سه ساز اصلی در اجرای مقام است. کاسه تار از یک قطعه چوب ساخته می شود. خود تار یک اثر هنری واقعی است و جدایی ناپذیر از فرهنگ آذربایجان، طوری که روی سکه‌ها و اسکناس‌ها به تصویر کشیده شده است.
زاهد ولدوف، هنرمند تار ساز با اشاره به اینکه روش ساختن تار اکنون نیز مانند نسل‌های گذشته است، می گوید: «من از نسل سوم سازندگان سازهای موسیقی هستم. من این حرفه را از پدرم آموختم. کاسه تار از چوب درخت توت ساخته می شود. درختی که در ژانویه یا فوریه بریده شده باشد، بهترین چوب است. کار با آن آسان تر است زیرا کاملا خشک است و به راحتی ترک نمی خورد. پوسته روی دهانه کاسه ساز از لایه نازک پوست قلب گاو درست می شود.»
در سال ۲۰۰۳، یونسکو مقام آذربایجانی را به فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشریت اضافه کرد، برای اطمینان از اینکه این هنر جذاب و منحصربفرد همچنان الهام بخش موسیقی دانان و شنوندگان در سراسر جهان باشد.