گُل‎چهره سلیمانی

گُل‎چهره سلیمانی
گُل‎چهره سلیمانی
گُل‎چهره سلیمانی(1928-2003)، شاعر تاجیک و فرزند پیرو سلیمانی(1899-1933م) می‎باشد که در 1947 از دانشگاه آموزشی بخارا در رشته اموزش فارغ التحصیل شد و یک سال بعد به شهر دوشنبه آمد و به تدریس در آموزشگاه تربیت معلم این شهر مشغول شد.
 در 1950-1951 سردبیر روزنامهً "پیانر تاجیکستان"،1951-1954 سردبیر ماهنامهً "پیانر تاجیکستان"، در 1954-1970 در انتشارات دولتی تاجیکستان، از 1971 تا 1977 در ماهنامهً "صدای شرق"، از 1977 تا 1984 در ماهنامهً "زنانِ تاجیکستان" و از آن پس در جراید "مشعل"، "ادبیات کودکان و نوجوانان"، انتشارات‎ "عرفان" و "معارف"، مجلهً "باغبان شرق" به کار مشغول شد. 
در سال 1957به عضویت کانون نوینسدگان شوروی درآمد.
گل‎چهره بیشتر برای کودکان و نوجوانان  شعر می‎سرود و یکی از بزرگترین گویندگان شعر کودک در تاجیکستان است و گاه نیز برای بزرگسالان شعر سروده  است. وی شماری از آثار سخنوران معروف را از زبان روسی به زبان فارسی تاجیکی ترجمه و چاپ کرده است. از آثارش: "امروز عید"(1957)، "دو بیخ آلو" (1962)، "نرگس"(1966)، "چرخ و فلک"(1971)، "چهل کاکُل" (1972)، "سیب خوبانی"(1974)، "تارِ مرجان" (1975)، "الهام"(1977)، "تیر و کمان"(1979)، "وقتی که لاله‎ها می‎شکفند"(1982)،"سی چراغ" (1988)،"پیراهن چَکَن"(1989)،"چهل دروگر خوشدل"، "آفتاب طلائی"، "باران"(به زبان روسی) ، می باشند. 
اشعار گل‎چهره به زبان های روسی، مولداویایی، اوکرائینی، ازبکی، بلاروسی، ترکمنی، چکی و ... ترجمه و چاپ شده‎اند. از این بانوی ادیب در مطبوعات تاجیکستان چندین رساله و داستان کوتاه نیز چاپ شده است.
در سال 1986 نشان "دوستی خلق‎ها" را دریافت کرد و در سال 1988 جایزهً ادبی رودکی را کسب نمود و شاعر مردمی تاجیکستان شد.
 

 

 

 

۱
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.