او در 16سالگی ازدواج کرد و همسر ایشانخان مدتی بعد به جزخ کوچ کرد و معظمخان تا پایان عمر در آنجا زندگی کرد و در سن 84 سالگی در همین شهر وفات کرد. این شاعره روزگار سختی را از سر گذرانده و بنا به نوشته مورخین 4 فرزندش را در زمان حیات از دست داد. و نیز همانند مادر و خواهرش به دو زبان فارسی و ترکی شعر می‌سرود که بیشتر اشعار ترکی او باقی مانده است.
شکوه از ناگواری و روزگار سخت، غربت، جدایی و ستم زمانه، بی‌عدالتی و فقر مهمترین موضوع سروده‌های او را تشکیل می‌دهد. برخی از نمونه اشعارش در مجموعه شعری که توسط خواهرش معطرخان جنع آوری شده است، در دسترس می باشد. وی در غزل بیشتر پیرو علیشیر نوای و فضولی بوده است.