بزرگان منطقه اکو همواره زبان گویای مردم بودهاند و نیاز و آرمانهای آنان را سروده و جامه جاودانگی بخشیدهاند. یکی از این مفاخر حکیم فردوسی، سراینده شاهنامه است. امروز، در دنیایی که آشوب، بی‌هویتی فرهنگی و بحران‌های اخلاقی و اجتماعی جوامع را احاطه کرده است، بیش از هر زمان دیگر نیازمند رجوع به اندیشه‌های فردوسی هستیم که بنیاد آن‌ها بر خرد، عدالت، انسان‌دوستی و هویت فرهنگی استوار است. شاعری که با خلق شاهنامه، نه‌فقط حماسه‌ای سترگ، بلکه گنجینه‌ای از ارزش‌های انسانی و بینش‌های ژرف فلسفی و اخلاقی به جهانیان ارزانی داشت.
اندیشه فردوسی محدود به ایران و زبان فارسی نیست. او در شاهنامه از مفاهیم ماندگاری چون دادگری، خردگرایی، وفاداری، مبارزه با ظلم و ارزش نهادن به انسان سخن گفته است.
جهان امروز نیازمند بازاندیشی است و رجوع به اندیشه‌های فردوسی می‌تواند چراغ راهی برای صلح، عدالت و همزیستی مسالمت‌آمیز انسانها باشد. فردوسی، بدون شک یکی از ستون‌های فرهنگ و ادب منطقه ما و جهان است و در سراسر شاهنامه، خرد را معیار اصلی شناخت و رفتار انسانی می‌داند. در دنیایی که هنوز دیوارهای بی‌اعتمادی میان ملت‌ها بلند است، رجوع به اندیشه‌های فردوسی می‌تواند بذر گفت‌وگو، احترام، و همزیستی مسالمت‌آمیز را در دل‌ها بکارد.
روانش شاد!