موسسه یونس امره با همکاری موسسه فرهنگی اکو به مناسبت "هفته بزرگداشت مولانا" در تهران برنامه "بیاتی آیین شریف مولوی" را برگزار می کند. در این برنامه گروه مشق استانبول "آیین شریف مولوی" که از طرف کوچک مصطفی دده تصنیف گردیده است را اجرا خواهند کرد.
لازم به ذکر است این برنامه در تاریخ دوشنبه 29 آذرساعت 18:00 در سالن همایش موسسه فرهنگی اکو برگزار می گردد و برای عموم آزاد می باشد.
برنامه کنسرت (آیین بیاتی)
آیین مولویه
موسیقی که همراه دائمی آیین مولویه است، در قرن هفدهم میلادی در قالب تصنیف‌های جامعی شکل گرفت. این آثار موسیقیایی از 4 بخش به نام «سلام» تشکیل شده‌اند که معادل 4 سلام آیین هستند و بخشهای کلامی و موسیقیایی با ترتیب خاصی به دنبال هم اجرا می‌شوند. شعر این آثار موسیقی عموماً از اشعار بزرگان مولویه همچون مولانا جلال‌الدین، سلطان ولد و احمد افلاکی و همچنین اشعار صوفیانه اکثراً فارسی، بعضاً عربی و در برخی موارد ترکی که در محیط‌های صوفیانه متداول بوده، مورد پسند قرار گرفته و خوانده می‌شده است، تشکیل می‌شود. بعد از قدیمی‌ترین سه آیین مولویه که تصنیف‌ساز آنها ناشناخته بوده و مجموعاً «تصنیف قدیم» نامیده می‌شوند، قدیمی‌ترین آیینی که تصنیف‌ساز آن مشخص است، یعنی «آیین کوچک مصطفی دده» (قرن هفدهم میلادی) می‌باشد. (در کنسرت «گروه موسیقی مشق استانبول» نیز آیین مذکور اجرا خواهد شد.) آخرین آیینی که پیش از ممنوعیت خانقاه‌ها در سال 1925 میلادی تصنیف‌سازی و همنوایی شده، یعنی در آیین سماع درخانقاه به اجرا درآمده است، آیین «روی عراق» متعلق به «احمد عونی قونوق» است. همچنین، پس از ممنوعیت خانقاه‌ها، تا به امروز نیز برخی از تصنیف‌سازان به ساخت تصنیف‌های جدید آیین‌های مولویه ادامه داده‌اند.
گروه مشق استانبول
گروه مشق استانبول متشکل از جوان های مشتاق موسیقی از سال 1998 به این طرف فعالیت خود را آغاز نموده و گاهی اوقات نیز با وقفه هایی در کار خود مواجه شده اند. این گروه با نام گروه موسیقی مشق شناخته می شوند. این حلقه مشق کوچک گاهی اوقات تبدیل به گروه بزرگی شده و گاهی اوقات نیز به علت بعضی مشکلات زندگی افرادی از این گروه جدا شده و افرادی نیز به آن اضافه شده اند و این روند ادامه دارد. در اولویت این گروه اجرای آثار هنرمندانی چون جمیل بی، مونیر نورالدین سلجوق و کانی کاراجا قرار گرفته و آخرین اجرای بزرگ سنتی آن هارا به عنوان مرجع قرار داده و بر روی سبک آن ها پژوهش های لازم را انجام می دهند. ، و به عنوان شاگردان استادان قدیمی همچون سهیلا آلتمیش دورت و نزیه اوزل تلاش می کنند اطلاعات بدست آمده را به اعضای دیگر گروه نیز انتقال بدهند. این گروه تمام تلاش خود را برای اجرای هرچه بهتر و اصیل تر این سبک به کار گرفته و به این منظور در اجرا از تغییر آکوردها پرهیز می نمایند.