کاراکتر شمس تبریزی به گونه ای بوده است که همه جا بوده و در عین حال هیچ کجا نبوده است و این یکی از مهمترین تمهایی است که در معماری این بنا باید استفاده شود. به نظرم بهتر است ما بتوانیم با کسانی که در این طراحیها شرکت کرده اند، ملاقات کنیم و نظرهایمان را به آنها بگوییم و این بنا طی یک رابطه دو طرفه شکل گیرد.
شهاب کاتوزیان متولد 1323، سال 1350 در رشته معماری و در سال 1363 در رشته شهرسازی از دانشگاه رم فارغ التحصیل شد. کاتوزیان در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران (1350-1357) و دانشکده معماری دانشگاه رم (1362-1367) تدریس کرده است. او در سالهای 1350-1357 طرح و اجرای تعدادی بنای خصوصی و عمومی در شهرهای مختلف را به عهده داشته است. او از سال 1353 تا 1355 عضوگروه طراحی طرح جامع یزد و از 1983 تا 2003 عضو گروه طراحی و نظارت بناهای خصوصی و عمومی در شهرهای مختلف ایتالیا بوده است.
کاتوزیان در سال 1355، برنده جایزه اول مسابقه طرح بنای مرکزی شرکت سهامی بیمه ایران شد و تدوین تئوری برای دستیابی به روشهای جدید شهرسازی در ایران را در کارنامه خود دارد. داوری جایزه معمار 83 و داوری ششمین دوره جایزه معماری میرمیران و حالا داوری مسابقهی بزرگ طراحی آرامگاه شمس تبریزی در خوی در سابقه کار این معمار حرفهیی ثبت شدهاند.
کاتوزیان با اعتقاد بر اینکه معماری علم دقیقی نیست و کاملا در حیطه مسایل خلاقی باید به آن توجه کرد، به خبرنگار اکو در ایران گفت: به همین خاطر است که آنچه در ذهن من از این بنا وجود دارد، کاملا متفاوت از آن چیزی است که در طرحهای رسیده به مسابقه طراحی معماری آرامگاه شمس تبریزی در خوی دیدم. اما به نظرم می رسد که طرح های برگزیده با تمام نقاط ضعفی که دارند،این قابلیت را دارند که به بنایی ماندگار تبدیل شوند، به شرط آنکه مسایل مختلفی در آن لحاظ شود، اصولا ما در دنیایی زندگی می کنیم که پارادیمش بومی - جهانی است و اگر بتوانیم مولفه های منطقه ای را با اندیشههای جهانی تلفیق کنیم، میتواند موفقیت کار را تضمین کند.
به گفتهی این معمار و مدرس دانشگاه، اگر قرار باشد که آنچه در گذشته انجام شود را دوباره تقلید کنیم کار عبثی کردهایم. چون آنها خودشان بهتریناش را انجام دادهاند. چه کسی میتواند مسجد شیخ لطف الله دوم را بسازد؟