شاعر، فیلسوف و اندیشمند شهیر پاکستانی
محمداقبال لاهوری در ۱۸ آبان ۱۲۵۶ در سیالکوت پاکستان متولد شد. او ضمن آفرینش اشعار و آثاری به زبان اردو، زبان فارسی را برای بیان افکار و احساسات خود برگزید. علامه اقبال انسانیت را محور اساسی شعر قرار داد و اشعارش سرشار از مفاهیم عالی عرفانی، فلسفی، انسانی و اجتماعی است. او که آزادی و عدالت را مهمترین سرلوحه زندگی بشر می‌دانست، با آفرینش آثار ارزشمندی همچون «اسرار خودی»، «رموز بیخودی»، «زبور عجم»، «پیام شرق» و «جاویدنامه»، جایگاه ویژه¬ای در حوزه ادبیات جهان یافت. علامه اقبال، یکم اردیبهشت ۱۳۱۷، در لاهور، چشم از جهان فروبست.
|
چون چراغ
لاله سوزم در خیابان شما
|
ای
جوانان عجم جان من و جان شما
|
|
غوطه‌ها زد در
خمیر زندگی اندیشه‌ام
|
تا به دست آورده‌ام افکار پنهان شما
|
|
مهر و مه دیدم نگاهم برتر از پروین گذشت
|
ریختم
طرح حرم در کافرستان شما
|
|
فکر
رنگینم کند نذر تهی دستان شرق
|
پاره
لعلی که دارم از بدخشان شما
|
|
می‌رسد
مردی که زنجیر غلامان بشکند
|
دیده‌ام
از روزن دیوار زندان شما
|