"روایت مولانا از زندگی انسان گونه"

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه فرهنگی اکو، در افتتاح این نشست مجازی، آقای سرور بختی، با مروری بر افکار و آثار مولانا بیان داشت: مولانا با سرودن «مثنوی معنوی»، «دیوان کبیر»، «فیه ما فیه» و چندین کتاب و رساله ارزشمند دیگر، همانند قله تابان اندیشه ناب در پهنه جهان می‌درخشد. 

رئیس مؤسسه فرهنگی اکو در ادامه با تأکید بر اینکه انسان امروز بیش از هر زمان دیگر به مهر و دوستی نیاز مبرم دارد گفت: مولانا انسان را تشویق می‌کند تا در فضایی آکنده از صفا و صمیمیت و عاری از خشونت و تعصب زندگی کند که این موضوع رمز مانایی اندیشه‌های اوست.

آقای عبدالله یگین، مدیر مؤسسه‌ فرهنگی یونس امره‌ ترکیه در تهران نیز با بیان اینکه اندیشه‌های مولانا، باوجود گذشت هشتصدسال از دوران زندگی‌اش، به‌‌واسطه‌ نور مانای خود، روشنی‌بخش عصر حاضر هستند، اذعان داشت: همه‌ انسان‌ها، با هر اسم و جایگاه‌ و از هر دین و کشوری، دریافت‌ها و برداشت‌های ارزشمندی از آثار مولانا که با مضمون «زندگی انسان‌گونه» سروده‌ شده‌‌اند، دارند. مولانا هنوز به‌‌روز است و در میان صفحات تاریخ گم نشده است.

آقای دکتر شفیق‌‌الله شفیق، استاد دانشگاه بلخ از افغانستان، دیگر سخنران برنامه، بنیاد اندیشه مولانا را بر آشتی اضداد در زیست تکاملی استوار دانست و مطرح کرد: ریشه‌های گفتمان صلح‌خواهی مولانا از سطح نیازمندی‌های تعامل اجتماعی، به سطح تعامل تضادهای درونی یک فرد فرومی‌رود. تعریف مولانا از روابط و مواجهه تفاوت‌ها و گوناگونی‌ها بسیار واقع‌گرایانه تبیین یافته است؛ مولانا ضمن اینکه از کنار تضادها و اختلافات چشم‌بسته عبور نمی‌کند، سعی می‌نماید که فضای تفاوت‌ها را از گفتمان هویت‌‌خواهی و ظاهرگرایی، به جهان‌بینی معرفت‌‌خواهی و اصالت‌‌باوری بکشاند.

در ادامه نشست خانم دکتر سیده فلیحه زهرا کاظمی، رئیس بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بانوان لاهور از پاکستان، با ابراز قدردانی از ریاست مؤسسه فرهنگی اکو برای برگزاری این نشست صمیمی، طی سخنانی  به معرفی ترجمه و شرح‌‌های منظوم و منثور «مثنوی» به زبان‌‌های اردو، پنجابی، سندی و پشتو، همچون کتاب‌‌های «الهام منظوم»، «پیراهن یوسفی»، «اشرف‌‌العلوم یا چهره‌‌گشا» و «اسرارنامه» که به‌‌همت محققان پاکستانی تهیه و تدوین شده است، پرداخت.

آقای دکتر کامل‌‌جان سعیدعالِم، مولاناپژوه و استاد دانشگاه از تاجیکستان نیز در برنامه شعر و شاعری و خاصه شعر عرفانی مولانا را ادامه‌بخش شعر سنتی و عرفانی والای نیاگان برشمرد و در ادامه افزود: رسالت مولانا، رسالت انسان‌‌سازی و انسان‌پروری‌‌ست که با شخصیت او رابطه ناگسستنی داشته، همیشه انسان را به راه درست و نجات از شقاوت هدایت می‌نماید. در اندیشه مولانا تربیت انسان با روحیه دوستی، صداقت و همبستگی، مهمترین وسیله سعادتمندی اوست که همیشه نیاز به تکمیل و نظارت دارد.

در پایان این نشست خانم دکتر بتول واعظ، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی درباره نظام اصطلاحی مولانا در «مثنوی» به بیان سخن پرداخت. ایشان دلایل اصطلاحات ویژه و متفاوت مولانا با سایر عرفای هم‌‌عصر و قبل و بعد از او را در تفاوت تجربه‌‌های عرفانی، زندگی اجتماعی، تصوف مبتنی بر عشق و سلوک دیگرگونه مولانا برشمرد و به تبیین سه طریق از اصطلاحات خودساخته و نحوه آفرینش آن‌‌ها در «مثنوی»، با عناوین: «فکر ثنویت‌‌گرا و دوآلیستی مولوی درزمینه مسائل عالم خلقت و عالم غیب»، «تفکر مبتنی بر باطن‌‌گرایی» و «شکل‌‌گیری و تکرار اصطلاحات در ذهن شاعر» پرداخت.