مراسم بزرگداشت اربعین که از زمان شهادت امام حسین (ع) آغاز شده است، در دهه گذشته به دلیل افزایش چشمگیر تعداد زائران در این مراسم مورد توجه جهانی قرار گرفته است.
مرزهای شرقی ایران هر ساله محل تجمع زائرانی است که در سفر به عراق در این کشور توقف می کنند. گرد هم آمدن فرهنگ‌های مختلف و افراد با پیشینه‌های مختلف، سال به سال، می‌تواند به تلفیقی زیبا از ایده‌ها و سنت‌ها منجر شود. این اختلاط و درهم تنیدگی فرهنگ ها می تواند باعث ایجاد خلاقیت ها و پیشرفت های فرهنگی جدید شود. در سال‌هایی که مراسم اربعین به دلیل شیوع ویروس کرونا محدود شده بود، فیلم‌های تاثیرگذار و مرثیه‌های غم‌انگیز متعددی توسط مداحان ایرانی و عراقی ساخته شد تا حسرت و احساس غم ناشی از جدایی اجباری آنها را منتقل کند.
پیاده‌روی اربعین در ادبیات دینی و مداحی ملت‌ها، اشتیاق عمیق فرهنگی ایجاد کرده است. این می تواند آغاز یک پیوند فرهنگی غنی بین ملت ها باشد و راه را برای پیوند فرهنگی پایدار هموار کند. هر ساله هزاران زائر از کشورهای آسیای میانه از جمله افغانستان، پاکستان، قزاقستان، ترکمنستان، قرقیزستان، آذربایجان، ازبکستان و ... در اربعین امام حسین (ع) شرکت می کنند.
آمیختگی و همزیستی زائران شیعه در پیاده روی اربعین می تواند فرصت بی نظیری را برای فعالان فرهنگی کشورهای مختلف ایجاد کند تا دور هم جمع شوند و حس آشنایی را تقویت کنند. علاوه بر این، فعالیت های گروه های فرهنگی مختلف در طول مسیر به این تجربه غنی کمک می کند. در نتیجه این آشنایی، انبوهی از تولیدات فرهنگی بین‌المللی و منطقه‌ای پدید آمده است، از مستندهای جذاب و فیلم‌های برجسته گرفته تا رویدادهای فرهنگی انتقادی تأثیرگذار. به همین دلیل است که با وجود موانع متعدد، سالانه افراد بی‌شماری تلاش می‌کنند تا برای زیارت اربعین راهی کربلا شوند.