نوروز جشن آشتی و مصالحه است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسسه فرهنگی اکو، متن کامل سخنرانی آقای سرور بختی در همایش بین‌المللی "ظرفیّت های اجتماعی و فرهنگی حوزة تمدنی نوروز"بدین شرح است:

 

کارهای بسته را نوروز بگشاید همی‌

 

دوستان را دوستی در دل بیفزاید همی‌.

 

بدون شک، نوروز یکی از مهم ترین و برجسته‌ترین جشنهای است، که در میان اسطوره و زمانها و بعد از گذشت قرنها همچنان در میان قومهای منطقه رایج است و به این پدیده به دیدة یکی از جشنهای بزرگ نگریسته می‌شود.

 

در بیشتر منابع تاریخی نوروز را به جمشید نسبت داده‌اند. جمشید همانگونه، که آمده است، نخستین انسان و شاه در اسطوره‌های مردم شرق محسوب شده است. در روزگار تهمورس آتش پدید آمد و چون جمشید پادشاه شد، به دین تغییرات وارد نمود و این کار خیلی بزرگ بود و آن روز را، که روز تازه‌ای بود، عید گرفتند.

 

طبق منابع دیگر: "جمشید در آن روز برای خود ارابه‌ای ساخت و بر آن سوار شد، دیوان او را در آسمان به پرواز درآوردند و به گردش بردند. او به یک روز از کوه دماوند به بابل آمد و مردم از دیدن این کار در شگفت ماندند و این روز را جشن گرفتند".

 

روایات دیگر فراوانی در زمینة نوروز وجود دارد، که از آوردن همة آنها صرف نظر می‌کنیم. یعنی می‌توان گفت، که تمام این روایتها حاکی از این امر است، که نوروز و پیدایش آن ‌آمیزه‌ای از اسطوره و تاریخ است و بیشتر این روایتها بیش از جنبة تاریخی، جنبة اسطوره‌ای دارند. امّا باید بدانیم، که اسطوره نیز زمانی تاریخ بوده و از آن منشأ گرفته است.

 

به هر صورت، نوروز جشن شادی و سرور، همبستگی، برابری و آشتی و مصالحه است. در میان مردمان منطقة قلمرو نوروز سنّتهای دیرپای و ارزشمندی وجود دارند. چنانچه، در این روز مردم بهترین لباسهای خود را به بر می‌کنند، بر سر مزار درگذشتگان می‌روند و به روح آنان فاتحه نثار می‌سازند، همچنین آرامگاه و مزارها تمیز می‌شوند. افرادی را، که در طول سال میانشان جنگ و دعوا صورت گرفته، با هم آشتی می‌دهند، که این کار با میانجیگری ریش‌سفیدان انجام می‌شود. خانه و کاشانه‌ها را تعمیر و ترمیم و صفا و جلای تازه می‌بخشند. به باغ و راغها نیز دست نوازش می‌کشند، که پیوندی میان انسان و طبیعت است. و نیز سفرة هفت سین و هفت شین و هفت میوه می‌آرایند و غذای شیرین سمنو یا سمنک آماده می‌سازند، که کام مردم در تمام سال شیرین بماند.

 

نوروز برحق روز شادمانی زمین و آسمان و شادی و سرور است. مردمان منطقه صرف نظر از فراز و فرودهای روزگار هرگز دست از تجلیل آن برنداشتند و با تمام شور و شعف در برگزاری مجلّل آن تلاش به خرج داده‌اند. جالب است، که در این ایّام تمام منطقه به یک نقطه می‌‌اندیشند و یک آرزو دارند، که صلح و امانی و آسایش در روزگار آنان و تمام بنی بشر طنین‌انداز باشد. موج عظیم آرزوهای نکو بر فراز آسمانها میپیچد و تمام عالم پُر از نوای فرح و شادمانی می‌گردد.

 

نوروز جشن اتّحاد ملّتهای منطقه است و آنان را به یاد گذشته‌های دور می‌برد. گذشته هایی که مملو از وحدت، هم زیستی و هم‌فکری بوده است. این جشن بار دیگر ما را به این نکته سوق می‌دهد، که تاریخ و سرنوشت ما به یکدیگر گره خورده است و پیوند تنگاتنگ مردم و ملل این قلمرو سرشار از فرهنگ و هنر را نمی‌توان اعتراف نکرد و به ارزشهای معلّای آن احترام قائل نبود.

 

به اعتقاد مورخان و دانشمندان نوروز یکی از قدیمی ترین جشنهای جهان است، که پیام دوستی و عدالت و محبّت و صفا در خود دارد. من نیز بر این نکته ایمان دارم، چون اگر غیر این بودی، بقای آن طول نمی‌کشید.

 

نوروز روز نو، اندیشة نو و نیت و آمال نو است. بیایید در این روز و همه روز بار دیگر دست دوستی، برادری، هم پیمانی به هم بدهیم و اندیشه‌های باطل را از ذهن و قلبها دور ‌اندازیم، زیرا عروس فصلها، بهار نازنین به ما این مژده را می‌دهد که پس از هر خزان و سردی رویش و خیزیش تازه در راه است و تنها محبّت و صفا و صداقت و وفا است که از انسان باقی می‌ماند.

 

چون در آستانة ورود نوروز عالم‌افروز قرار داریم، با تمام وجود برای یکایک شما-عزیزان و بزرگواران آرزو دارم: نوروزتان پیروز‌ باد، هر روزتان نوروز باد!